Het principe van Least Functionality, ook wel bekend als het principe van minimale functionaliteit, is een beveiligingsconcept dat stelt dat een systeem, module, programma of apparaat alleen de minimale functies en rechten moet hebben die nodig zijn om zijn taak uit te voeren. Dit principe is bedoeld om het risico op misbruik of schade te verminderen.
In de praktijk betekent dit dat software of systemen alleen die functies en mogelijkheden moeten hebben die nodig zijn voor hun bedoelde doel. Overbodige of ongebruikte functies kunnen een potentieel beveiligingsrisico vormen, omdat ze kunnen worden misbruikt door kwaadwillende actoren of kunnen leiden tot onbedoelde fouten.
Bijvoorbeeld, een webserver heeft mogelijk geen toegang nodig tot de bestanden van het besturingssysteem, dus deze toegang zou moeten worden beperkt. Of een gebruiker van een systeem heeft mogelijk geen beheerdersrechten nodig voor zijn dagelijkse taken, dus deze gebruiker zou alleen gebruikersrechten moeten hebben.
Het principe van Least Functionality helpt bij het minimaliseren van het aanvalsoppervlak van een systeem en het verkleinen van de impact van een mogelijke beveiligingsinbreuk. Het is een belangrijk concept in cybersecurity en systeemontwerp.